Je leven lang kijk je op tegen anderen. De juf weet alles en papa is de sterkste man van de wereld. Rijker dan je baas zul je nooit worden en mooiere vrouwen dan je moeder bestaan niet.
Alles wat iedereen heeft, wil jij ook. Je huis moet groter, je vriendje mooier, je auto sneller en je reizen verder weg. Zuidoost Azië doet het immers beter op de gemiddelde verjaardag dan de Achterhoek.
Studeren mag niet meer in Zwolle; dat doe je in Amsterdám en in kleren van de H&M kun je je niet vertonen “want die heeft iedereen al”. Zonder iPhone hoor je er niet bij, je bent een mietje als je nog bij je ouders woont en de onderste schappen in de supermarkt zijn voor paupers.
Deze gedachtegang houd je een behoorlijke tijd vol. Totdat je erachter komt dat Azië een roteind vliegen is, je een spelfout van de juf ontdekt in een oud schoolschrift en je concludeert dat de zon echt niet harder gaat schijnen als je 10 kilo lichter bent. Dat vriendje bleek toch geen lot uit de loterij en het leven van diegene die ‘alles’ heeft is eigenlijk ook geen sprookje.
Soms moet je maar gewoon eens stilstaan en goed om je heen kijken. Niet alleen maar vooruit denken aan wat je nog wilt doen en hebben, maar blij zijn met wat je NU hebt en kunt. Het is tijd om te genieten en verder maar lekker te zien wat komen gaat. Vandaag is mijn lievelingsdag. En morgen ook.
Amen! Het eerste deel deed me wat denken aan ‘Alles is Liefde’, haha! Erg mooi geschreven en helemaal waar, hoewel het soms lastig is om erin te geloven =)
LikeLike