2013 was op z’n zachtst gezegd een goed jaar. Ik haalde m’n Master, maakte een geweldige reis door Bali en Lombok, hoorde dat ik tante word, vond een toffe baan, kocht m’n eerste autootje en kreeg ook nog eens de kans om in de mooiste stad van Nederland te gaan wonen. Een mooi rijtje wat veel fleurige Instagram plaatjes en Facebook likes opleverde, want daar doen we het immers allemaal voor. Of niet?

In januari begon ik met het schrijven van kleine notities als ik iets leuks meemaakte. Die bul, mijn kleine neefje en m’n verhuizing werden natuurlijk zwart op wit vastgelegd, opgerold, vastgeplakt en in een glazen fles gegooid. Mooie herinneringen, maar veel belangrijker zijn alle overige briefjes in de fles. De momenten waarop ik anders leerde denken door inspirerende gesprekken met de mensen om me heen, die spontane picknick in het park, de trots die ik voelde als ik mezelf op sportief vlak verbeterde, het als vanouds keten met de meiden, de lekkere ijsjes op zonnige festivals, de fijne telefoontjes ’s avonds laat en de eerste kop thee op de bank in m’n nieuwe huis.

Doordat alles steeds efficiënter en sneller lijkt te moeten, vergeet ik soms te genieten van zulke dingen. En hoewel er nu genoeg momenten zijn die ik niet denk te vergeten, zullen de herinneringen toch steeds vager worden. Zonde! Door meer oprechte complimenten uit te delen, door even stil te staan en goed op te letten op de momenten dat ik me even niet druk maak, door vaker te zeggen wat ik denk en door eens oprecht dankbaar te zijn voor de adviezen van anderen, heb ik van dag tot dag veel meer plezier.

Maar om die ‘Facebook-droom’ meteen maar even uit de wereld te helpen: ik was lang niet elke dag een zonnetje in het afgelopen jaar. Ik heb gehuild, geschreeuwd, verkeerde dingen gezegd, gestrest, gevloekt en ruzie gemaakt om niks. Ik heb ontelbaar veel (Instagram-onwaardige) bad hair days gehad, heb m’n vriendinnen te veel verwaarloosd, ben veel te vaak ongeduldig geweest, heb meerdere leuke feestjes afgezegd omdat ik niet lekker was en heb veel te hoge verwachtingen aan anderen gesteld. Maar maken juist die momenten niet dat je extra kunt genieten van alle leuke dingen?

Hoewel de fles dicht blijft tot nieuwjaarsdag, durf ik al voor het ophalen van alle herinneringen wel te stellen dat 2013 mijn jaar was. En 2014? Dat gun ik zonder twijfel aan iemand anders. Ik weet zelfs al aan wie 🙂