“Bonjour Madame! Je voudrais une baguette s’il vous plaît !” “Voilà mademoiselle! C’est 85 cent s’il vous plaît!“ “Merci et voilà madame!” “Merci mademoiselle et un bon journée!” “Bon journée madame!”

Mijn favoriete gesprekken in Parijs waren die met de bakker in mijn straat. Madame Mortenne heette ze, een gezette vrouw met blonde krullen. Zij bezorgde me dagelijks dat fantastische gevoel dat ik vloeiend Frans sprak en gaf me daarmee het idee dat ik een echte Parisienne was.

Na het kopen van mijn baguette, waarbij zij al voor ik het vroeg mijn aankoop had ingepakt en ik al 85 cent uit mijn portemonnee had gepakt voordat ze vertelde hoeveel het brood kostte, liep ik altijd euforisch (met een stokbrood onder m’n arm, zoals een echte Française betaamt) de winkel uit.

(…) verder schrijven voor de Erasmus studentenprijs 2010?

Dankzij Google Maps stond ik gister weer voor mijn voordeur in Parijs. En érgens, ver, ver weg, had ik een heel klein beetje heimwee.