Toen ik op de middelbare school zat, fietste ik elke dag tien kilometer naar school. De wekker ging om kwart over zes, en een uur later was ik onderweg. Met ons vriendinnengroepje fietsten we door weer en wind. We woonden in een dorpje en de dichtstbijzijnde bushalte was erg ver fietsen. Tegen de tijd dat je daar aankwam, was je al zo doorweekt of verkleumd dat je net zo goed het hele eind kon gaan fietsen. Het vroege opstaan, het zweten in m’n goede kleren en de wind die we altijd op heen- én terugweg tegen leken te hebben: afzien vond ik het.

Inmiddels zijn we tien jaar verder en fietste ik in de afgelopen twee weken ruim 400 kilometer. Ik reed m’n eerste toertocht en lanceerde mijn eigen webshop in fietskleding voor dames. Momenteel heb je als fietsende vrouw namelijk enkel de keuze uit zwart, roze en paars, en behoor je rond te fietsen in een slecht zittende outfit met vloekende kleuren en kuithoge sokken. Je betaalt je scheel aan een prachtige racefiets, en vervolgens zit je erop alsof je net weggereden bent uit een reclameblok. Dát is pas afzien!

Met mijn merk Ingeklikt ga ik de wielerwereld een stukje mooier maken. Over een poosje fietsen er meiden rond in mijn kleding. Óf niemand koopt iets en ik heb zelf een voorraad voor de komende jaren, inclusief passende kleding voor als ik verdubbel in omvang of als er weer een hongerwinter komt.

Stiekem heb ik er wel vertrouwen in. De eerste reacties zijn ontzettend leuk! Wil je ook eens kijken en me je ongezouten mening geven?

www.ingeklikt.com

….en sta je weer eens bij een stoplicht met het gevoel dat de commercial break begonnen is, vertel die meiden dan even waar ze héél gauw naartoe moeten racen… 🙂